10 Ekim 2011 Pazartesi

Divance-i KERAMETLİ / Esinler - İşte Ben

İşte Ben

Köyden , ocaktan ırak yollar boyunca ,
Düşmüşüm dile ;
Gün ışığında , gece gizeminde didik didik didiklerle ...
***
Yazın ateşine dost , kara kışa düşman ,
Biri içimde hükümferman...
Yılda bilmem kaç defa ,Ölümü anımsayan insan ...
C.K.



Oğluma

Yüreğimde yerin başka ,
Havan,eserin başka ;
Duygumun çölünde tek vahasın
Yaşıyarak aşkını ,
Devrilmiş bir ruhun mihrabını ,
Yücelten her şeyde varsın .

            ***
Bir tutam altın saçın elimde ,
Öpüyor ;Yüzümü süre süre ;
Cennet kokular var , kara kaderimde .

            ***
Hıçkırarak gecelere adını ,
Yakamozlar içinde hayalini ;
Bir tanrısal beşikten aldım adını ,
Gözlerim dolu yaşıyorum sevgini

                                   1952


Akşam saati

İnmiş koyu bir tül gibi akşam yere gökten
Artık bu saatlerde sözüm yok , değerim yok ;
Divanece kaç hisse kapıldım yine senden ,
Akşam yine almış da elimden haberim yok .

            ***
Bir başka alemdir gece,baştan başa gizli ,
Hülyaları , sevdaları , hüsranları vardır ;
Ruhum....gene canan mı giden  hâle benizli
Hilkat eli değmiş , acı hicranları vardır .

            ***
Yetmez bu alem sana , kalbimdeki ahın ,
Hüsnünle donanmış yolu , hülya denizinde
Akşam ... daha hurafene muhtaç mı günahın ,
Ama gibi elden ele düştüm o izinde

            ***

Nurdan mavi bir göz ki , seçilmiş yere akşam ,
Gökten,bana sarkmış ; o en coşkun halle akşam ;
Canan sarı bir gül , yine binbir kere akşam ;
Kalbim , o ateşten yana,mor hare akşam ;


(Yayın ; Edebiyat alemi   23.06.1949  )

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder