 |
TAŞDELENDE ;
İri çınarların gölgesinde ;
Sevenler var ,sevilenler var ,
Taşdelende ; ...
Toprağına , havasına , sularına ;
Her mevsimde kapılır gönüller ,
DELİCESİNE .
TAŞDELENDE ;
Gündüz , gece tepemizde ,
Yaprakların titreyişi duyulur ;
Gücünü topraktan almış ŞAİRLERCE !
Sevdası tükenmez ,
TAŞDELEN rüzgarında .
Her bakış burada , içimizden sonsuza akan bir ışık nehridir ;
Burada geçmişi geleceğe bağlı hisle ,
Doğuyor kalbimizde, AKŞAM ;
Ufka yaslanıp kayan güneşle .
Bir günün sonunda ,
Düşünceli , yorgun gecemi ;
Şafağa kenetleyecek sığınak aradım ,
Görünüverdi karşımda O Kız ,
Kumral , dalgalı saçlı ;
Beni Yakan güneşti , O İnsafsız .
TAŞDELEN , taşdelen olalı ,
Ne önce , nede sonraları ;
Eşini , benzerini duymadı , görmedi ;
Kıvrım kıvrım o taze filizin ,
Kanındaydı alevi ,
Ufka yaslanıp kayan güneşin .
İşte o gün nakle başladı ,
Taşdelen suları ;...
Nemli toprağına biriciğini ,
O gün Taşdelen sularına
Gönüller dolusu sevdam kaydı ,
Delicesine , taparcasına .
Vurmuş suya aksin ,
İnce , narin , mahmur bir çiçek gibi ,
Leylak kokusu saçan ılık rüzgar gibi ,
Akşam serinliğinde öten böcek gibi ,
Dünyalara değişmem seni ,
Toprağa KÖK salmış ,nergis,gül,yasemin gibi.
Can Kerametli
1947,48,49 ? ... Taşdelen
